PASENCIYA!!!

ang sarap talagang matuto ng photoshop!! ulit pasenciya!! hehe!!
(friends baya me ana niya!... waz char!)


Hahahaha!!! Tama na ang pag-emote. Minsan sa buhay natin, may ganun talagang factor. Di talaga maiiwasan ang mga pangyayaring biglaang magpost ng ENGLISH MODE at mabigla ang ilang TAO diyan sa tabi tabi. Hahaha!! Feel ko lang mag-emote kahapon habang nag-eedit ng dokyu namin na di pa rin tapos hanggang ngayon. (kahit ngayon, habang nag-eedit ng video, nagpapatangal ng stress sa tulong ng pagblog… PASENCIYA!

Una sa lahat, isang malaking Pasenciya sa mga taong minsang nagnonosebleed sa aking mga post. Siguro parte na sa personality ko ang magimbento, magsalita ng kung anu-anong mga out of this world na words at gamitin sa everyday life ko. Kung tingin ng iba eh annoying na daw… well isang malaking Pasenciya kasi YOU CANNOT CHANGE ME! Aw?

Ikalawa, habang nagdidiskusyon kami dito sa TN office regarding sa isang biglaang post ko ng ENGLISH MODE, biglang naiba ang ihip ng hangin at nag-usap kami ni Joel My life tungkol sa walang kamatayang GENDER ISSUES patungkol sa aming dalawa. Siguro, iba lang talaga ang pananaw niya tungkol sa buhay at landas na meron ako na para bang gusto niyang ipamukha sa akin na sana naging bisexual nalang ako para maranasan ko ang kagandahan at kasarapan ng buhay lalo na sa sa buhay SEX. (aw? Im so sorry pero that’s the fact). Tanggapin nalang natin ang katotohanan na kahit anong specie ka pa ng GAYLANDIA (wala akong tinatamaan na tao… slight lang) eh pare-parehas lang ang motibo at pananaw ang mga baklush. All we want is to love and to be loved by someone. Hayy naku… sa totoo lang, pilit kong iniintidi ang perception niya tungkol sa buhay ko pero kung madali kang maimbyerna… sorry to say… baka maexperience niya ang pagkamatay ni Hector na ginuyod sa karo ni Achilles at nilampaso sa buong kaharian ng Troy (sa mga taong nagnosebleed tungkol sa statement na yan… plz… iretake ang world literature ha! Isang malaking Pasenciya!)

Ikatlo, ibubuhos ko ang lahat ng malaking Pasenciya sa friend ko na si AIMI. Ako ang dahilan kung bakit naextend ang kanyang pagstay dito sa Pinas at alam ko rin na wala na siyang trabahong babalikan dahil sa pagextend niya ng bakasyong walang okasyon. Aims im so sorry kung di na kita maabutan diyan sa Manila coz busy talaga ako ngayon. Mga next next week pa ata ako makakauwi sa ating bundok. Di bale, magkikita naman tayo ulit next year kung buhay ka pa ng mga panahong iyon. Wala na akong masyadong dapat sabihin sayo coz alam mo naman tayo… mga chikadora pag nag-usapkala mo parang walang bukas. Basta, ingat ka sa Japan ha… ang Yakuza musta naman? Di ka pa ba nila hinuhunting? Baka may utang ka sa kanila? Ang kipay ingatan ha! Wag mahayok doon! Basta Bon Voyage nalang. Ang lecheng Mitsubashi ko asan na! hehe!! Super Pacensiya talaga…