Monday, February 22, 2010

bakla bakla! pano ka patayin!

happy ako dahil sa mga happenings ngayong weekends. happy ako dahil alam ko na marami palang tao na nagmamahal sa'kin kahit nagcecelebrate ako ng single awareneness month. happy ako dahil hindi ako desperada na magkaroon ng love interest habang patuloy ang pagcecelebrate ng Valentines day ang iba samantalang ako, loveless daw at looking for someone (hindi naman, mas gugustuhin ko pang makipag-one-night-stand!)

Ayokong manghimasok sa paghihimutok ng iba with regards sa pag-ibig nila na hindi naman mangyayari... in short, pawang ilusyon lang ang lahat. Ayoko ring mag-comment sa mga kacheapang photoshop pics at comments dahil marunong naman akong rumespeto ng opinyon ng iba. ang akin lang naman... ayokong ma-streotype ako sa mga pinanggagawa ng ibang bakla na patuloy ang panliligaw ng mga salitang blok blok blok gamit ang pinakamakapangyarihan at THREAT sa buhay ko na social web... ang FB!

Punto: usong uso ang pagcocomment sa mga pics na sabihin nating pasabog at life threatening talaga sa FB. ok lang naman yun. pero kung paninira na at nakakagimbal na ang mga comments to the point na nakakabalahura na sa paningin ng iba, IBANG USAPAN NA TO!

OK lang naman na maglagay ng mga pics sa FB na sabihin na nating joke joke joke sa mga taong hindi nakikisawsaw sa mga happenings na exclusive lang sa grupo at ok lang naman sa mga nakakarelate nito. pero kung ibang tao na ang nakikialam at nagcocomment sa mga nasabing pics, to the point na hindi naman kayo ganun kaclose... again, ibang usapan na to.

Ok lang magpahiwatig ng pagmamahal mo sa isang tao at humahanga ako sa mga taong ito. Pero kung nakakabuwisit na ang pagpapahiwatig ng pagmamahal sa isang tao, parang stalker na nga o kaya naman desperada na ang labas... ibang usapan na rin ito.

Opinyon: hindi lahat ng tao sa FB ay may sensitivity na tinatawag o kaya naman, open-minded. hindi natin maiiwasan na may mga taong iba ang takbo ng utak at iba ang magiging interpretasyon sa kanila. ayoko ng mag-impose ng salitang respeto dahil pagod na pagod na akong isigaw ang salitang ito sa buong mundo.

may mga tao talgang OA mag-react at naiintindihan ko naman ito dahil OA din ako... actually, drama queen pa nga. pero kung mag-inOA naman ang trip ko, sinisigurado ko na hindi ito malalaman ng buong mundo at isisiwalat ko pa ang pagmamamhal ko sa isang taong mahal na mahal mo na nga dahil alam ko ang katotohanang ako ay isang bakla at hindi ako girl biologically. Wala tayo sa mundo ng pelikula at hindi lahat ng panahon, KIMERALD ang drama. sometimes, these kilig factors to those persons saying it, nakakapiss-off at nakakawala na ng respeto sa sarili. Alam mo yung feeling na deaththreat ka na sa life nung taong yun at natrau2xma na siya sa mga bading. Ok lang sana kung maganda kang nilikha ng maykapal yung babae ang projection mo pero kung bading ka na pinagduduldulan mo ang sarili mo sa isang lalaki, at any moment, magugustuhan ka niya tapos yung image mo naman eh mas mukha ka pang basagulero sa kanya at nakakabasag ka ng hollowblocks, ano to? frog princess ang drama?

ayokong manglait ng tao, siguro, alam ko rin naman kung saan ako lulugar pagdating sa ganitong sitwasyon. hindi rin naman ako kagandahan pero Im trying my best to be beautiful physically at alam ko rin na naappreciate yun ng mga tao sa paligid ko (may ganu'ng segway) at alam ko rin ang batas ng tao at nature. hindi lahat ng pag-ibig ng mga bading ay isang faity tales... wag maniwala sa ganun. hindi lahat ng pag-ibig ng mga bading ay happy ending! gumising ka sa katotohanan na hindi lahat ng pag-ibig ay makukuha lamang sa salapi at ganda. mare... kung magmamahal tayo, mas mabuti nalang ang masaktan at tanggapin ang tunay na katotohanan at wag ng umasa na ikaw si Barbie na may Ken sa buhay mo. makuntento ka nalang sa tingin at sulyap ng mga lalaking gusto mo at managinip nalang ng gising, wag isiksik sa kukote mo na balang araw, magiging sayo siya at happy ending ang drama. hindi ito Showtime at kung palabas ng pag-iibigan ninyo ang dramang gusto mong mangyari... asahan mo talaga na may babatikos, manglalait at mawawalan ng respeto sa pinanggagagawa mo.

hindi ako nagpapasipsip o kaya naman pinagtatangol ang isang tao dahil may lihim akong pagnanasa sa kanya (pagnanasa talaga ang term). ang akin lang naman, hindi naman talaga maganda ang ganitong mga pangyayari sa buhay ng taong ito lalong-lalo na sa FB ang buwelta sa kanya. isipin nalang natin na may posisyon siyang pinanghahawakan sa isang institusyon at dito papasok ang respeto na kailangan niya para sabihing isa siyang mabuting lider. kahit naman papano, kaibigan at kapatid ang turing ko sa taong ito at hindi rin naman siguro ako makakapayag na isang bakla o higit pa ang gigimbal sa buhay niya dahil ayoko rin namang masterotype ako na ganun din ako sa pananaw niya.

minsan ko ng pinagsabihan ang baklang involved dito sa isyung ito pero hindi sa lahat ng bagay, nakikinig at pinapasok sa utak niya ang moral na gusto mong ipahiwatig. naiintindihan ko rin naman ang ganitong emosyon dahil ako rin ay isang bading. sabihin na nating ilusyonada at ambisyosa lahat ng mga bakla pero may may pagkakataon na ito ay kalabisan na at hindi na maganda sa iba.

Violent Reactivities: Tama na ang ganitong gimik. mas mabuti pang paslangin ang mga baklang ito! yung tipong duguan taapos susunugin ng buhay tapos ipako sa krus na korteng flower! hindi na ito masaya... nakakabalahura na.

Tuesday, February 9, 2010

Feeylings

matgal tagal na rin ako bago mag-post ng isang post (haha!! redundant) dahil sa isang valid na reasons at wala ng kokontra. marami sana akong gustong ikuwento pero limitado ang blog at baga gumive-up ang computer at pati ang mga daliri ko kakatype ng mga gusto kong sabihin, baka makafeel ako ng pulikat mode. di ba?

Miss ko na ang tumambay sa Rob at magstroll hanggang sa mapagod ang aking mga paa. Miss ko ng tumambay sa intramuros at umupo sa may edge ng wall nito habang nagpapahangin sa mausok at mapolusyon na kaMaynilaan. Miss ko ng sumakay ng jeep, taxi at FX. Miss ko ng gumimick ng magdamagan hanggang makita si SUNSHINE Cruz na todo project na sa kalye. Miss ko ng maglakad sa MASUKAL na lugar nila Fifi. Miss ko na ang mga bleachers sa TONE . Miss ko na ang barkada na walang pakundangan kundi uminom at hanggang sa macholic. Miss ko na ang lahat ng ginagawa kong ka-echusan sa hometown ko... ngayon ko lang nafeel.

hindi naman sa nag-eemote ako pero nakakamiss talaga ang lahat ng routine na ginagawa ko pag umuuwi ako ng Maynila. Iba kasi ang mundo ko pag andun ako. kung feeling ko, easy-go-lucky lang ako sa buhay ko dito sa City of Gentle People, eh mas nafefeel ko na parang bakasyonista lang ang inaatupag ko pag andun naman ako sa kinalakihan kong lugar. mahirap i-explain in fairness pero yun talaga ang nararandaman ko.

mahilig talaga akong tumambay sa isang lugar at uminom ng kape o di kaya softdrinks sa isang coffee shop o kaya naman sa isang burger stand. wala lang! yun lang kasi yung moment ko na magrelax at i-aliw ang sarili ko sa mga nakikitang bagay sa paligid nito o di kaya mag daydream o di kaya mag-isip ng mga kakaibang bagay na gusto ko lang isipin... weird ba? di ako ako baliw pero ganun lang talaga ang takbo ng aking Nervous System.

Minsan nga, yung tipong bored na bored ka at wala ka ng maisip, sumasagi sa utak ko na ano kaya ang feeling pag namatay ka na? Natanong ko yan sa isang kaibigan na gago rin ang pag-iisip. sabi niya, Natural, wala ka ng feeling dahil patay ka na nga! sabay hirit ng pinakacommon na expression na HALLER! O nag naman. kahit may sayad ang utak ng taong natanong ko, may point naman siya di ba?

madalas kong sabihin sa sarili ko na sana pinanganak nalang ako na may kapangyarihang maging manhid at walang emosyon. lahat ng nabubuhay sa mundong ito ay may pakiramdam. sana, wala nalang akong ganun. pero pano ko malalaman na masarap palang mabuhay kung di ko maramdaman ang bawat masasaya, mahahapdi at on-the-spot emotions na nagyayari sa buhay ko kung di ko naman ito mararamdaman? di ba?

ganoon lang kasimple. kaya tayo may pakiramdam para malaman natin ang kahulugan ng buhay. kaya tayo nag-iisip para malaman natin kung tama ba ang ginagawa natin o mali at kaya tayo nakakaramdam ng kasiyahan at kalungkutan para alam natin ang katotohanan na sa bawat sulok ng ating ginagalawan, may mga tao palang magbibigay sayo ng pakiramdam na ganito.

Happy Valentines sa lahat! (FAR-OUT? la lang! Duguan mode ako ngayon)